Onder deze rubriek zullen regelmatig leuke zaken geplaatst gaan worden, voorzien van foto met bijgaande tekst. Vandaag dus de tweede……
Begin jaren 90 startte ons toenmalige bedrijf Centraal Nederland met het beroemde faceliftproject waarbij een groot aantal bussen een flinke revisie kregen om nog een flink aantal jaren mee te kunnen. Daar er rond die tijd ook een aantal chauffeur waren die regelmatig rugklachten hadden dacht men er goed aan te doen de bekende Grammer en Bremshey stoelen (die overigens perfekt zaten), gelijk te gaan vervangen door luchtgeveerde stoelen van Savas.
Rond 1992 deed de Savas wipstoel, zoals hij al heel snel zijn bijnaam kreeg, zijn intrede in een groot aantal bussen van C.N. maar zeker niet tot ieders tevredenheid zoals al snel zou blijken. De stoelen hadden wel een stel mogelijkheid maar daar hadden meestal alleen de chauffeurs baat bij die wat tenger waren. De wat zwaardere chauffeurs onder ons, en daar hoorde ik met mijn 95 kilo ook bij, vonden het een ramp want bij een verkeersdrempel ging je steeds als een jojo op en neer. Dit leidde al snel tot ergernis en klachten want als je ‘s avonds thuis kwam was je doodmoe na al dat gewip. Bij uitgifte van de bussen op Amstel 3 vroeg ik steeds om een bus met een vaste stoel maar het hing er maar net vanaf wie er aan het loket zat. De één wilde je verzoek wel honoreren en een anders zei dat je je niet moest aanstellen. Wie Petertje wat beter kent, weet van tevoren dat hij het er niet bij laat zitten dus was het tijd voor een ludieke actie waarmee ik de info gehaald heb (het nieuwsblaadje van C.N. voor alle collega’s).
Van te voren dus de info gebeld dat ik een leuk nieuwtje voor ze had en……gewapend met een ouderwetse keukenstoel, van huis uit meegenomen, naar mijn werk. Daar werd ik opgewacht door de collega’s die de info maakte en die hadden een groot aantal mooie foto’s gemaakt en daarbij natuurlijk een mooi verhaal over de wipstoelen. Grote kop er boven……Chauffeur neemt eigen stoel mee van huis……. Het laat zich raden dat men hier niet echt blij van is geworden op Amstel 3 maar sinds die ludieke actie heb ik niet meer op een wipstoel hoeven zitten……het punt was dus gemaakt en het kwartje gevallen……..
Peter van Cootwijk